Manhattan Transfer | 3rd Section
John Dos Passos
In het derde boekdeel komt terloops ineens de opmerking langs dat de oorlog dan is afgelopen.
Dat blijkt de enige aanwijzing te zijn dat er sinds het tweede deel ineens vier jaar zijn verstreken. En omdat éen zo’n zinnetje makkelijk te missen is, vermoed ik de exacte tijdsaanduiding van wanneer het eerste deel speelt domweg niet gezien te hebben.
De drie delen van het boek hebben dus als functie om de personages door de tijd heen te volgen.
Dat leek me duidelijk, maar dat er daarbij zulke sprongen werden gemaakt, kwam ik wat laat achter.
Alleen geeft dit ook de moeilijkheid aan die ik had met de roman. Manhattan Transfer is rijk aan personages, voorvallen, en scènes. Alleen was het mij vanaf het begin vrijwel onmogelijk te zien wat daarbij belangrijk is.
De roman was een experiment, doordat de schrijver een caleidoscopische blik geeft op het leven in een grootstad. Alleen zijn de overgangen tussen de verschillende scènes regelmatig geheel abrupt.
Daar staat tegenover dat Dos Passos vaak nog wel de ruimte nam in zijn taal; dat het boek tal van beschrijvingen biedt in een welhaast negentiende-eeuwse breedspakigheid.
Dus moest ik heel erg opletten bij het lezen. Terwijl de inhoud niet boeiend genoeg was om recht te doen aan die extra concentratie. Ofwel, las ik Manhattan Transfer zoals het had gemoeten, dan verveelde het boek me. Maar las ik de roman in mijn eigen tempo, ontging me net te veel.
En dan kan ik hopen dat Dos Passos dikke U.S.A.-trilogy me wel genoeg tijd biedt om de goede manier van lezen te vinden. Maar dan lijkt me dat dit drieluik voorlopig maar niet moest.
[ leest al mijn gedachten over Manhattan Transfer hier ]
[x]#10611 fan zondag 30 december 2012 @ 13:01:31
