Rabbit, Run | 1 t/m 128
John Updike
Viereneenhalf boek beslaat de tetralogy van John Updike over de Amerikaanse alleman Harry Angstrom. Bijzonder aan de vier romans uit deze serie is dat ze om de tien jaar verschenen. De eerste, Rabbit, Run werd geschreven in 1959. De laatste, Rabbit in Rest, kwam uit in 1990. Daarbij maakte Updike zijn personages ook telkens dat decennium ouder.
Dus geven deze boeken niet alleen een beeld van een mannenleven. Ze gaan ook over de obsessies van de tijd waarin het verhaal speelde. En daarmee wat daarin veranderde.
Voor mij moet het zeker twintig jaar geleden zijn dat ik voor het laatst een Rabbit-roman las. Vraag me welke herinneringen nog aan die vier boeken bestaan en het blijft stil.
Ik herinnerde me wel de openingsscène van Rabbit, Run. Waarin de oud-basketballer Harry Angstrom even zijn nette jasje uitdoet om mee te doen in een partijtje op straat. Alleen hoeft die herinnering niet uit het lezen van de roman te stammen. Updike is daar namelijk later ook weleens op teruggekomen — op de keuze waarom hij zo filmisch wilde beginnen met het boek.
Bij het lezen nu wijst verder niets erop dat ik Rabbit, Run ooit las. Terwijl de vertaling nochtans in de kast staat, en alles erop wijst dat ik dit exemplaar ooit heb doorgenomen.
Ik las nu het verhaal over wat inmiddels voor mij een jonge jongen is geworden, van zesentwintig. Getrouwd is hij met een wat alcoholistische vrouw, Janice. En als er ooit al iets was tussen die twee dan mist dat allang. Dat er al een kinder is en de tweede op komst is, lijkt er evenmin toe te doen.
Dus doet Rabbit Angstrom het allerverbodenste. Op een vrijdagavond stapt hij in zijn auto, uit het huwelijk, met als doel om nooit meer terug te komen. Alleen duikt hij al na uren rondrijden weer in zijn woonplaats op. Om daar dan hulp te gaan zoeken bij zijn oude basketbalcoach. En die helpt hem aan meer dan een bed voor de nacht.
Updike moest Rabbit, Run indertijd nog herschrijven, omdat de tijd nog niet toe was aan zijn openlijke benadering van de seks tussen man en vrouw. Ik had het niet per se een straf gevonden ware dit die gecensureerde versie geweest. Misschien mag er inmiddels wel wat te veel, en vind ik sex-passages in de eerste plaats vervelend geworden.
Lees al mijn gedachten over Updike’s Rabbit Tetralogy hier.
[x]#10159 fan zaterdag 16 juni 2012 @ 14:43:06
