Overwegingen | WikiLeaks i
Ideaal aan een weblog is de vrijheid om er ongecensureerd, en zonder last of ruggespraak, opinies op te publiceren over de actualiteit. Helaas komt het zelden voor dat ik vrijwel direct publicabele meningen heb. Ik ken doorgaans de feiten niet genoeg om me uit te willen spreken.
Weliswaar is het altijd het eenvoudigst om ongehinderd door enige kennis stevige standpunten in te nemen. Maar in het grootkoor onbenul zing ik toch liever niet zo maar mee.
Een weblog is ook ideaal omdat alles wat er op komt automatisch gearchiveerd wordt. Ooit, jaren terug, speelde er misschien iets, en daar heb ik misschien aandacht aan besteed toen. Dus ga ik soms kijken naar wat ik ooit vond, al is dat meestal tegen beter weten in.
Daarom, om mijzelf over enkele jaren ten dienste te zijn, dien ik nu toch maar eens wat gedachten te formuleren over WikiLeaks. Dat is het webadres dat momenteel overal de nieuwskoppen haalt, doordat daar enkele jaren aan diplomatieke correspondentie van de VS online worden gezet. Waarschijnlijk omdat een jonge, ooit gedegradeerde soldaat dit gevoelige materiaal op zijn werk gekopieerd heeft.
En mijn gedachten gaan dan toch eerst uit naar de positie van de VS in de wereld – die er éen is van een imperium op zijn retour. Of naar wat een Chalmers Johnson, of desnoods Paul Kennedy of John Perkins mij daar over leerden. Amerikaanse buitenlandpolitiek is altijd sterk gekleurd geweest door het beleid om het eigen volk goedkoop grondstoffen te verschaffen, en in de VS geproduceerde handel elders duur te verkopen. Maar dwars door dat verhaal speelt ook de militaire macht die het land sinds de Eerste Wereldoorlog bezat.
Enfin, spelen daar nog enkele andere complicerende factoren in mee. Zo heeft de VS het beste parlement dat er voor geld te koop is. Politici hebben zo veel geld nodig voor de campagnes om gekozen of herkozen te worden, dat het ze bijna onmogelijk is om niet de stem van een bedrijf of andere lobbyclub te worden. Daarom kan het zakelijke belang van een commerciële Amerikaanse partij ineens internationale politiek worden. Die anderen vervolgens agressief opgedrongen krijgen.
Dus, als nu door WikiLeaks ineens blijkt dat een nieuwe wet in Spanje om dowloaders streng te straffen grotendeels geschreven is door de Amerikaanse filmindustrie, verbaast me dat niet. Eerder al waren enkele Europese richtlijnen op dit gebied wel erg vanuit éen visie geschreven; waarbij het er niet op leek dat het publieke belang het best gediend werd, maar enige monopolisten ergens tevreden werden gesteld.
En er is nog een partij, naast leger, bedrijfsleven, en politiek, die de Amerikaanse belangen in den vreemde bevecht. De CIA heeft de ontwikkelingen van sommige landen toch ook met behoorlijk vreemde beslissingen beïnvloed, zo leerde de geschiedenis.
Maar WikiLeaks zou juist niets van dat supergeheime spul tonen. [wordt vervolgd]
verder lezen:
Neal Aschers, ‘WikiLeaks cables are dispatches from a beleaguered America in imperial retreat’
[x]#8036 fan zondag 5 december 2010 @ 19:31:40
