it is dochs oars, sûnt 2001

Een prikkelende vraag die het e-boek nu al oproept, is: wat wordt de rol van de uitgevers in de toekomst?

De afgelopen weken werd onder meer nieuws dat de schrijver Ian McEwan de elektronische versies van zijn oude boeken rechtstreeks via Amazon.com gaat verkopen — buiten de uitgever om. Zo ontvangt hij voortaan 50% van de verkoopprijs, in plaats van maximaal 25%. [Bij papieren boeken ligt het percentage aan royalty’s doorgaan tussen de 7% en 15%].

Ook Leon de Winter kondigt aan een eigen webwinkel te beginnen met elektronische titels.

Op dit moment vervullen uitgevers nog meerdere rollen. Zo zijn zij het die in beginnende schrijvers investeren, door een boek van hen uit te geven. Waarbij op dit moment geldt dat het de uitgave door een echte uitgever, helemaal als die enige naam bezit, een kwaliteitskeurmerk is. [Ik geef toe, hier stond eerst: zou horen te zijn].

Tegelijk verdienen de meeste uitgevers niets aan beginnende schrijvers, en halen zij voornamelijk inkomsten uit zaken als dieetgidsen, kalenders, en een heel enkele bestsellerauteur.

Dus wat gebeurt er als bestsellerauteurs er op gaan vertrouwen ook op eigen naam wel te kunnen verkopen? Iedereen verdient op dit moment aan hun boeken, maar zij zelf toch het minst…

En waarom zou je als beginnende auteur nog een uitgever opzoeken, als internet je zo makkelijk in staat stelt je werk als e-boek te verspreiden? Of om zelf een handel in papieren boeken te beginnen, bij een print-on-demand dienst, zoals Lulu.com?

Thomas van Aalten — die overigens enige romans op zijn naam heeft — verzamelde de artikelen die hij vorig jaar schreef voor sargasso.nl in een PDF-bestand. En aan dat bestand is nog wel wat te verbeteren om het een echt e-boek te laten zijn.

Maar zijn idee intrigeert me; ook al omdat geen uitgever zich daar ooit aan zal wagen. Weblogs zijn een merkwaardig vluchtig medium. Toch verdienen sommige woorden het wel degelijk om nogmaals onder de aandacht gebracht te worden.

boeklog 5 ii 2010