Oneindige jool | pagina’s 727 — 801
David Foster Wallace
Tweeënhalve week voor het einde van de Infinite Summer leek ik wel wat uitgeschreven te zijn over het project. Mijn algemene opinies over het boek zijn al meerdere malen verwoord. Mijn mening over David Foster Wallace ligt tamelijk vast. En het corvee van 74 pagina’s deze week leverde niets op om nog eens extra aandacht aan te besteden.
Toen plofte een reactie binnen, met een verwijzing naar een ongemonteerd interview met David Foster Wallace bij de ZDF. De Duitse vertaling van Infinite Jest is net uit, en heet Unendliche Spaß.
En dat gesprek is alleen al interessant omdat het zo veel jaar na publicatie van Infinite Jest gehouden is. Dit, in tegenstelling tot een eerder gelinkt interview met het radioprogramma Bookworm, dat dateert van voor de hype.
Wallace had bij de ZDF veel meer afstand tot zijn werk. Zo toonde hij zich ineens verbaasd dat lezers zo’n boek zo humoristisch hadden gevonden. Terwijl zijn idee was een triest werk te hebben geschreven.
Eigenlijk had ik dit interview pas mogen zien na mijn boeklogje over Infinite Jest te hebben geschreven. Het is interessanter om te horen wat een auteur met een boek bedoeld heeft, na daar zelf in detail mee bezig te zijn geweest.
Tegelijk heb ik de afgelopen weken hier voldoende uitspraken gedaan over wat er in Infinite Jest plaatsvindt, om de bedoelingen van Wallace niet al gewogen te hebben.
[de hele reeks gewijd aan de Infinite Summer staat hier]
[x]#6173 fan vrijdag 4 september 2009 @ 00:00:20
