Dode dichters | W.H. Auden 3
click image to play. 1.05 minutes
Vandaag dan, nu het werkelijk honderd jaar geleden is dat W.H. Auden geboren werd, kijk ik naar een documentaire die begint met zijn begrafenis. Met als voice-over zijn gedicht dat inmiddels een cliché geworden is, door het gebruik in ‘Four Weddings and a Funeral’; sterker nog, het is de versie uit die film.
Ach ja.
Art makes you smart,
Kitsch is what makes you rich
En dan komt de dichter zelf nogal moeizaam van zo’n lullige showbizz-trap afgelopen, om dan zijn interviewer uit te moeten leggen dat het leven van schrijvers er vooral uit bestaat op een stoel te zitten, om te schrijven. Dat maakt hun autobiografieën enigszins voorspelbaar. Alleen heeft die vanzelfsprekende constatering dan weer nog nooit een biograaf afgeschrokken niet toch naar het geheim achter het genie te zoeken. De documentaire met deze scene is daar het bewijs van.
Mijn gezicht is als een bruidstaart die te lang buiten in de regen werd gelaten, zei Auden.
Dus nee, er zijn ook daarom betere manieren om hem te herdenken dan naar een documentaire te kijken.
[x]#2531 fan woensdag 21 februari 2007 @ 14:57:47