Interpretaties van de rusteloosheid
Fernando Pessoa

Klassieke muziek vond ik altijd de merkwaardigste onder de kunsten. Immers, het kunstwerk zelf leer ik nooit kennen. Ondanks al die CD’s, ondanks alle concerten. Wat ik te horen krijg, zijn interpretaties; de uitleg van vele anderen van wat toch maar éen iemand heeft bedacht.

Maar, ineens begrijp ik veel vaker met zo’n kunst te maken te hebben. Vertalingen van literatuur zijn altijd ook maar interpretaties van het origineel. Dat niet zelden ook alleen daardoor maar bereikbaar is.

Fernando Pessoa’s meesterwerk Livro dos Desassossego is in het Portugees geschreven, en dat zal altijd een vreemde taal voor mij blijven. Zelfs al zou ik de rest van mijn leven aan de studie besteden. Dus moet ik het met de interpretaties doen die vertalers mij kunnen bieden.

Over de verschillen tussen die interpretaties schreef ik vandaag enige woorden op mijn boeklog. Na al twee maal eerder deze zomer stil te hebben gestaan bij dit boek.

boeklog 459: The Book of Disquiet.
boeklog 435: Het boek der rusteloosheid | 1990
boeklog 422: Het boek der rusteloosheid | 2006


[x]#2003 fan dinsdag 29 augustus 2006 @ 16:16:00

besibbe op eamelje.net [de nijste 10, maksimaal]:

  • De bedelaar en andere verhalen  Fernando Pessoa02/2019
  • Boeken die wat deden [4/4]12/2010
  • Gerechtvaardigd gebruik | 610/2009
  • Quote of the Day | 101210/2009
  • 15 in 1506/2009
  • Overwegingen | 0129 John Updike v01/2009
  • Herostratus  Fernando Pessoa06/2008
  • August Willemsen [1936 — 2007]11/2007
  • Lijstjes van 2006 | 4: de mooiste boeken12/2006
  • Ode van de zee  Fernando Pessoa09/2006

    • © eamelje.net 2001-2019. Alle rechten voorbehouden

    2 kommentaren

    Simon Vierstra  op 29 augustus 2006 @ 21:39:39

    Zien en betekenis

    ‘Was ik maar, voel ik op dit moment, iemand die dit kon zien alsof hij er niet meer binding mee had dan het te zien – kon ik dit maar gadeslaan alsof ik de volwassen reiziger was die vandaag aan de oppervlakte van het leven is gekomen! Niet van de geboorte af aan geleerd hebben de bestaande betekenissen te geven aan al deze dingen, ze kunnen zien in hetgeen ze uitdrukken los van de uitdrukking die hun is opgelegd. In de visvrouw haar menselijke realiteit kunnen herkennen onafhankelijk van dat men haar visvrouw noemt en dat men weet dat ze bestaat en vis verkoopt. De agent zien zoals God hem ziet. Alles voor de eerste keer waarnemen, niet apocalyptisch, als openbaring van het Mysterie, maar rechtstreeks, als bloesem van de Werkelijkheid.’

    Fernando Pessoa, Het boek der rusteloosheid, ca. 1914-1935. Eerste boekuitgave in 1982, geciteerd uit de Nederlandse vertaling (De Arbeiderspers) door Harrie Lemmens, 1990.

    Gezellig  op 31 augustus 2006 @ 13:38:26

    Mooi Simon, inhoudelijk ingaan op de post met behulp van het onderwerp van de post… Misschien moet ik ook maar eens Pessoa gaan lezen. Klinkt goed.