Tour de Wrangs vi

In de zaak L’Équipe versus Lance Armstrong tekenden zich weer enkele ontwikkelingen af die genotuleerd kunnen worden.

In de regionale kranten van Wegener meldde een oud-masseur van Armstrong, ene Ron Jongen, dat er inderdaad wel wat gebeurd was in die Tour van 1999. Leuk is dat hij het over een toverdrank heeft die de US Postal-ploeg zou hebben gebruikt. Wat hem minder betrouwbaar maakt als getuige is dat volgens Willy Voet, maar ook Peter Winnen, masseurs nu juist altijd de meeste kennis over mogelijkheden tot preparatie hebben. Jongen’s onschuldige blik komt zo wel erg onnozel over;
De ZDF pakte in Das aktuelle Sportstudio uit met een paneldiscussie [wmv/real] over de zaak, die een paar aardige feitjes opleverde:
- De bewuste B-stalen uit 1999 schijnen al twee keer eerder ontdooid te zijn geweest, en weer ingevroren. Hoewel dat bijvoorbeeld thuis met vlees niet mag, omdat de eiwitten in het vlees daarvan kapot gaan. EPO is een eiwit;
- De chefredacteur van L’Équipe, die via een straalverbinding en parallelvertaling ‘meediscussieerde’, meldde de namen van de zes mogelijk andere betrapten uit 1999 niet te hebben gegeven, omdat daar geen volledige zekerheid over is. Daarop schoot ik hardop in de lach;
- Sportief-juridisch is Armstrong inmiddels onaantastbaar. Hij fietst niet meer in competitie, en valt daarom niet meer onder het regime van de wielerunie UCI of het internationale dopingbureau WADA. Zij kunnen hem niet meer straffen. Dopingmisbruik verjaart bovendien na drie jaar in Frankrijk, waar het ook onder het strafrecht valt. Het mogelijk aangetoonde misdrijf had plaats in 1999.
- Armstrong is alleen nog civielrechtelijk aan te pakken, door andere wielerploegen die zich benadeelt voelen wegens valsspelerij. Die ploegen zullen dan onschuldig moeten zijn aan dopingmisbruik, wat het tal gegadigden niet erg groot zal maken;
Tijdens de paneldiscussie werd voorgesteld om voortaan niet twee maar drie urinestalen op te slaan na een dopingcontrole. Dan kan, jaren later als de opsporingsmethoden verbeterd zijn, alsnog de juiste procedure gevolgd worden om eventuele dopingzondaars te bestraffen. Fundament voor een eerlijk procedure blijft dat een sporter de kans moet krijgen zich tegen de aantijgingen te verdedigen.