TLM: The Novel as Spectacle
Italo Calvino
Eén van de aardigste teksten in het boek tot nu toe gaat over wat de roman ooit was, en bracht, en wat daaraan nu niet meer zo is.
Italo Calvino behandelde daartoe het werk van Charles Dickens, en hoe dat in diens tijd ontvangen werd. Toen zijn verhalen, die in feuilletonvorm verschenen, hele groepen in de maatschappij tot medeleven en meeleven aanzette. Dickens kreeg zelfs tal van brieven om toch vooral goed te zijn voor personages die geliefd waren door dit publiek.
De roman roept zo veel collectieve beleving niet meer op, nu lezen allereerst stillezen is geworden. Calvino stelt daarbij de retorische vraag of dit een tijdelijke crisis is, of een onvermijdelijke breuk met het verleden; daarbij het verleden van de troubadours en verhalenvertellers in éen moeite meerekenend.
Van daaruit gaat het over de roman als een verzameling haast berekenende effecten, waarmee de auteur telkens bewust nieuwe emoties weet op te roepen bij de lezer. Degenen die de literatuur wetenschappelijk ontleden, beweren tenminste dat dit daarmee nu speelt. Voor Calvino gold allereerst de conclusie dat er nog nooit eerder zo veel studie is geweest naar hoe fictie werkt.
* lees al mijn woorden over The Literature Machine hier.
[x]#14717 fan zondag 18 november 2018 @ 11:30:12
