De man die… | The Man Who…

De man die… | The Man Who…
een tijdelijk experiment

Nieuwe boeken vinden om te lezen, vormt nooit een echt probleem voor mij. Het punt is eerder dat ik vrees mijzelf te zelden nog te verrassen met mijn boekenkeuzes. Die zijn aan de veilige kant. Nooit lees ik iets dat heel erg slecht is.

Dus om mijzelf te prikkelen moest er maar eens iets.

De moeilijkheid is dan om een leesprojectje te bedenken met boeken die daar door een grote mate van toeval in terechtkwamen.

Want zou ik een tijdlang alleen vrouwen lezen, of Zwitsers, of mensen die pas na hun vijftigste debuteerden, of een ranglijst aflopen met toptitels die anderen al eens opstelden bijvoorbeeld, dan ga ik toch weer kiezen.

Enkel boeken uit een serie lezen van heel verschillende auteurs — zoals de reeks privé-domein — probeerde ik al eens. Dat mislukte. Toen bleek dat er een groot nadeel zat aan egodocumenten; alleen autobiografische teksten lezen is niet heel boeiend.

Daarom probeer ik in februari 2014 een maand lang alleen boeken te lezen waarvan de titel begint met dezelfde drie woorden: ‘De man die…’; ‘The Man Who…’; ‘De man dy’t…’; of ‘Der Mann der…’. Daar bestaan er namelijk honderden van. En enkele stonden al op de lijst om nog eens te lezen.

Het zou met meer voorbereiding dan die tien dagen van nu, en met een veel groter budget dan normaal, waarschijnlijk heel goed mogelijk zijn om een heel jaar lang enkel boeken te lezen met titels die beginnen met de woorden ‘De man die…’; of een anderstalige variant daarop. Wat dan weer de vraag oproept waarom er zo veel boektitels zijn die met dezelfde drie woorden beginnen.

Voor feministen zou dat waarschijnlijk een vraag niet eens zijn.

Maar zouden de meeste van die titels misschien noodoplossingen vormen? Eerder beschrijvingen geven van de inhoud dan iets anders doen?

Q Heb je al iets beters gevonden voor je boek dan die vreselijk ingewikkelde werktitel?
A Nee.
Q Goed. Waar gaat het boek dan over, volgens jou? In éen zin?
A Over een man die spijkers op laag water zoekt.
Q Dan noemen we het voorlopig ‘De man die spijkers op laag water zocht‘, tot er iets beters is