De bruuske destructie van een Werelderfgoed
Wie online een discussie begint met een Fries schrijver doet er goed aan ook alle beweringen van die ander digitaal vast te leggen. Anders blijft de kans groot dat al dit kabaal ineens verdwenen is; alsof het nooit bestaan heeft. Ik schreef het eerder. Linkrot is een typisch Friese ziekte.
Nu moet elk volwassen mens vooral handelen naar eigen inzicht. Ik kan me daar niet druk om maken. Maar éen saillant detail kleeft er toch wel aan het gegeven dat iemand, die zich jaren o zo stevig weerde online, niet éen maar liefst twee weblogs liet verdwijnen dit weekend.
Eén van die sites was door de Koninklijke Bibliotheek erkend als digitaal erfgoed.
De maker meldde daarom zelfs trots op 10 oktober 2009:
Lykas de Waadsee is dit webloch Wrâld-Erfguod, dames en hearen. Hjir past stilte, ferwûndering en tankberens.
De KB heeft die plots verdwenen site dus gewoon in depot. Net als Google trouwens. Tenzij de maker die uitverkiezingen nu gaat aanvechten — en wat een werk levert dat allemaal op.
Publiceer dan toch ook alleen woorden waar je achter kunt blijven staan, zou ik zeggen.
Nu keert die tekst van 10 oktober zich met rente tegen de maker. Plots blijkt dat hij bereid is om desnoods werelderfgoed te vernietigen.
[x]#7444 fan maandag 10 mei 2010 @ 19:26:53
