Zomergasten ix
Interviewen is verschrikkelijk moeilijk. En toch brengen bijna alle media iedere dag tal van vraaggesprekken. Dat komt omdat interviewen heel erg makkelijk lijkt. Stel een vraag, laat een bandje meelopen voor het antwoord, en zend of typ dat uit.
De goede vraag op het juiste moment stellen, vraagt ervaring, tact en kennis, en bovenal het vermogen om te luisteren. Dat eist nogal wat inspanning van de journalist. Het is daarom een heel stuk makkelijker om met een vooropgezet plan een vraaggesprek aan te gaan. Wat vaak gebeurt, is dat de journalist de antwoorden van tevoren zelf al bedenkt, en alleen nog de intonatie en woordkeus van de gesprekspartner als variabele nodig heeft.
En soms zelfs dat niet eens.
Mijn doorgaans zo negatieve oordeel over het niveau van de Nederlandse journalistiek is mede gebaseerd op de ervaringen die ik opdeed met de slachtoffers. Nogal wat mensen willen niet meer geïnterviewd worden, omdat hun woorden eerder al eens verkeerd zijn weergegeven of eenvoudigweg niet eens begrepen werden.
Maar goed, niet zelden is het ook omgekeerd. Dan heeft de journalist zich wel voorbereid en moet die verbijsterd merken dat de gesprekspartner alleen maar holle clichés weet te spuien.
Misschien was dat voor mij wel de meest ingrijpende ervaring die ik opdeed in de journalistiek. Om mee te maken dat diegene die tegenover mij zat weliswaar soms verbluffend goed met woorden om kon gaan, maar dat vooral deed om te verbergen niets te zeggen te hebben. Al was het maar door een elementair gebrek aan kennis.
click image to play. 2.05 minutes
Nogal wat politici ontmaskerden zichzelf zo in een vraaggesprek met mij.
Leon de Winter is ook zo’n hol daverend vat gebleken. Dit weet nu mede dankzij de uitzending van ‘Zomergasten‘ gisteravond.
Gastheer Joris Luyendijk stelde na zo’n anderhalf uur in de uitzending, toen de geestelijke vermoeidheid aan beide kanten had toegeslagen, een nogal hondse vraag. De verwoording was aanzienlijk beschaafder, maar eigenlijk vroeg hij: wie ben jij dan wel dat je zo zeker weet wat je allemaal stelt in je polemische stukken?
De Winter maakte de fout daarop in te gaan, en toen hij besefte nooit een goed antwoord te kunnen geven een blufferige tegenaanval in te zetten.
Nu weet ik niet hoe hij zich hier wel uit had kunnen redden. Misschien had alleen een cynisch grapje gewerkt. ‘Ja Joris, we weten allebei dat je het makkelijkst meningen formuleert over waar je het minst van af weet.’
Toch beving me gisteravond weer de bijna existentiële paniek die zich opdringt als ik weer een nietswetende politicus interview. Is dit werkelijk alles wat er nodig is? Wat handigheid met taal en een onwrikbaar dom vertrouwen in het eigen gelijk?
[x]#1980 fan maandag 14 augustus 2006 @ 13:25:26
© eamelje.net 2001-2019. Alle rechten voorbehouden
7 kommentaren
eamelje.net op 14 augustus 2006 @ 20:18:03
De truc is ook om de videorecorder te laten kijken, en zelf iets leukers te gaan doen. Maar dat moet je niet verder vertellen.
verdwaalde gans op 17 augustus 2006 @ 13:28:37
die existentiele paniek, die heb ik voortdurend. denk ik.
frans op 19 augustus 2006 @ 16:25:56
Zelden ben ik het zo oneens met je geweest. Ik heb net de herhaling bekeken – afgelopen zondag had ik geen tijd – en ik heb drie uur lang op het puntje van mijn stoel gezeten. Alles, ja, alles aan die uitzending is me bevallen.
lijnberg op 24 augustus 2006 @ 22:49:09
Joris was wat laf. Hij gaf makkelijke methodekritiek. Ik was er wel en jij niet. Hij durfde de inhoudelijke dicussie niet aan met de Winter.
Verder verbaast het me dat je de Winter wegzet als iemand, die er niets vanaf weet. Dat lijkt me niet. Hij is alleen te bang voor een helder oordeel en dat was na de uitzending begrijpelijk.
eamelje.net op 25 augustus 2006 @ 19:48:13
Joris heeft net een boek uit waarin hij nagaat wat er eigenlijk klopt van wat wij te horen krijgen over het Midden-Oosten. Lees mijn wat flodderige bespreking hier:
http://boeklog.info/2006/07/09/het-zijn-net-mensen/
Zijn kritiek op De Winter is veel gefundeerder dan dat hij enkel een beetje advocaat van de duivel speelde.
Waar hij in het gesprek niet op door ging, jammer genoeg, was dat je juist in conflicten als die daar zo weinig greep hebt op wat feit is, en wat fictie. Dus zeg ik: dan staat het niet om daar op hoge toon columns over te zeggen. Dat bedoel ik met dat het het makkelijst ferme uitspraken doen is over waar je het minst vanaf weet.
Micha Boon op 26 augustus 2006 @ 18:47:16
Ha! Eindelijk iemand die zich die avond over precies hetzelfde heeft verwonderd als ik die avond! Leuke vraag, Joris, maar o, o, o, wat liep het vanaf die vraag even een minuut of tien helemaal gierend uit de hand met dat interview. Zo gierend dat je bijna dacht “die vraag had beter niet gesteld kunnen worden”. Om dan toch te denken “nee, het antwoord had niet zo direct op de vraag in moeten gaan”. Om tot slot te denken “o, fuck, is dat dan echt wat we willen?” Televisie is een medium met eigen wetmatigheden, die soms indruisen tegen wat je zou willen willen.
En ik heb logje 1981 nog immer niet teruggezien. Istie echt weg of heeft ie nooit bestaan?
Ruben op 14 augustus 2006 @ 20:09:28
Ik vind het hoe dan ook al een prestatie van formaat dat je na anderhalf uur nog niet weggezapt was.