Lees:Tijd
Overwegingen | week 03
Mijn boeklog heeft een tellertje, rechtsboven, dat bijhoudt hoeveel boeken ik uit las en vervolgens nog eens besproken heb sinds 2004. Nu begin ik in veel meer uitgaven dan er ooit uitgelezen worden. Laat staan dat boeken mijn enige lectuur zouden zijn op een dag. Dus is dat tellertje niet meer dan een wel heel ruwe indicatie van mijn belezenheid.
Anders dan voor menigeen geldt, zal de tijd besteed aan lezen voor mij niet heel veel veranderd zijn over de afgelopen decennia. Die is ook niet vreselijk groot — vergeleken met de tijd die anderen dagelijks aan TV-kijken besteden, tenminste. Voornaamste verandering die wel plaatsvond, is dat ik al mijn krantenabonnementen heb opgezegd, en inmiddels de hysterie van de actualiteit in de media zo veel mogelijk mijd.
Ook ben ik veel meer gaan fietsen. Waarmee een constatering kan luiden dat ik mijn ontspanning meer ben gaan zoeken in een actieve bezigheid, in plaats mijn tijd passief te besteden aan de consumptie van wat anderen zoal hebben bedacht.
Op dat tellertje van boeklog heb ik nogal wat laatdunkende reacties gehad — je hebt toch niet echt al die drieduizend boeken gelezen?!? — wat me enkel bevestigd heeft in een besef dat er als jong lezertje al was. Lezen wordt hier ter lande, anno nu, gezien als een behoorlijke inspanning. Zelden of nooit als een prettige ontspanning.
Toegegeven: het helpt bij het lezen voor het genot doorgaans wel degelijk om al te kunnen lezen.1
En school heeft er nooit aan bijgedragen om van dat lezen iets te maken dat de meeste kinderen en jongeren uit zichzelf leuk vinden om te doen.
Alleen steekt de cultuur op het moment ook nog zo in elkaar dat leraren en andere opvoeders wel het belang van dat lezen benadrukken. Je wereld kan daar namelijk nogal wat groter van worden. Guus Kuijer beschreef in zijn zelfhulpboek Hoe word ik gelukkig? ook dat kinderen die al jong veel lezen wat ouwelijker zijn dan hun leeftijdgenoten. Die weten al meer.
Alleen wordt dat dan weer te vaak als een probleem gezien, paradoxaal genoeg.
En dat is dus zo merkwaardig aan dat lezen. Vrijwel mijn hele leven lang merk ik dat vrijwel niemand het normaal acht om iedere week een boek te lezen, laat staan éen per dag. Want waar haal je de tijd vandaan? Terwijl de samenleving nog altijd zo is ingericht dat lezen heel belangrijk wordt geacht. In naam. Wat dan weer lichte paniek oplevert als het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) meet dat de Nederlander weer minder is gaan lezen sinds 2006.
Niet dat ik zulke cijfers voetstoots geloof. Pessimistisch ingeschat kan het domweg ook zijn dat mijn landgenoten eindelijk wat eerlijker durven te zijn over hoe weinig ze nu werkelijk lezen.
- Maak alleen niet mijn fout, door te veel te gaan lezen, want dan valt het gemiddelde boek gauw eens behoorlijk tegen. [↩]
[x]#13686 fan zondag 21 januari 2018 @ 13:53:00
© eamelje.net 2001-2019. Alle rechten voorbehouden
2 kommentaren
eamelje.net op 25 januari 2018 @ 10:52:18
Er wordt te veel uitgegeven.
MI op 25 januari 2018 @ 03:44:41
Leuk stukje, maar wat bedoel je met je voetnoot? Een gemiddelde zal toch altijd tegenvallen, los vd hoeveelheid boeken die iemand leest; de klokkromme blijft functioneel gelijk qua verhouding tussen slecht, gemiddeld en goed …