The Thousand Autumns of Jacob de Zoet | 309 t/m 425
David Mitchell
En weer zwenkt het vertellersperspectief, als in het derde boekdeel ineens een Engels oorlogsschip van belang wordt in het verhaal. Eén week heb ik nog om te ontdekken hoe Mitchell de eindjes aan elkaar heeft gevlochten in deze roman. En die afronding kan maar beter goed zijn. Want op 80% van het boek vond ik te veel van wat ik las hoogstens vulling.
Natuurlijk hoop ik dat hij van De Zoet haar met de brandwonde in het gezicht nog krijgt. Maar gezien het relatief trage tijdsverloop van de roman tot nu toe, lukt het me niet om verder iets te voorspellen over het einde.
Dus is het hopen dat er nog iets uit de hoge hoed getoverd wordt, dat het hele karakter van het boek in éen keer verandert. Waardoor ik bewonderend moet toegeven dat alles er wel in zat, maar ik te verblind was om het te zien.
[ lees al mijn ideeën bij The Thousand Autumns of Jacob de Zoet hier ]
[x]#9396 fan vrijdag 4 november 2011 @ 07:30:00
