Dit zijn de boeken die iedereen moet lezen?
Wat hebben een paar toevallig overgeleverde handschriften uit heel verschillende middeleeuwse dialecten gemeen met het Nederlands nu? Of de kunsttaal met elementen uit de Latijnse grammatica die de schrijvers in de 16e en 17e eeuw hier gebruikten?
De enige overeenkomst is dat ze in dezelfde verplichte lijst zijn opgenomen. Want, hoera we hebben er weer éen. Ditmaal hebben de Neerlandici Marita Mathijsen, Herman Pleij, en Thomas Vaessens een canon opgesteld, van boeken die zij noodzakelijk achten om te lezen. [pdf]
Zelfs nu nog.
Maar waarom? Die toelichting ontbreekt, omdat de vraag ontweken wordt wat wij gemeen hebben met al die Nederlanders in die eeuwen voor ons. Wat zegt het merendeel van de in deze lijst opgenomen boeken ons dan, behalve dat de doorsnee boekhandel ze niet op voorraad heeft?
Nee, vertel me nu eens waarom deze boeken te verkiezen zijn boven een canon van wereldliteratuur, bijvoorbeeld, met alleen boeken uit de laatste honderdvijftig jaar. Als het dan toch om het belang van cultuur gaat. Boeken, waarin wel mensen voorkomen die op ons lijken. Waarvan de wederwaardigheden onze blik wel kan verscherpen en ons helpen om beter te functioneren in de complexe wereld van dit moment.
Net als bij de voorgestelde canon voor de vaderlandse geschiedenis van de historici Bank en De Rooy, vraag ik me werkelijk af waarom het zo primitief nationalistisch moet. Als die wetenschappers verstand hadden van de ontwikkeling van hun disciplines zouden ze toch moeten weten ineens weer een achterhaald romantisch ideaal uit de negentiende eeuw na te streven. En daarbij ideeën inzetten uit de tijd dat tradities moesten worden uitgevonden ter meerdere eer en glorie van het vaderland, en er ineens een volkslied moest komen, en de Bataven werden bedacht om de geschiedenis mee te beginnen.
Maar we leven niet meer in de negentiende eeuw.
[x]#1113 fan zaterdag 5 maart 2005 @ 21:12:29
© eamelje.net 2001-2019. Alle rechten voorbehouden
5 kommentaren
Ronald op 6 maart 2005 @ 14:40:12
De canon is is hardnekkig. De canon is een rubberen pop. Je kunt ertegen trappen wat je wilt, steeds weer springt hij in de houding. De canon is grijze kauwgom. Roep luid dat hij aan herziening toe is en de gelederen van de oude canon sluiten zich. Rubber, kauwgom, elastiek. [aldus Gerrit Komrij in Kost en Inwoning]
verdwaalde gans op 6 maart 2005 @ 18:01:12
ik vind zo’n canon wel leuk. of andersom: ik vind het in andere landen heel leuk als de mensen daar vol trots kunnen evrtellen over wat er in hun taal aan literatuur is geschreven. dus in het kader van wat ik wil dat mij geschied, doe dat ook een ander aan, vind ik dat we dat hier ook zouden moeten doen.
en zo’n wereldliteratuurcanon, die kan er toch gewoon naast?
Anne-Floor op 9 maart 2005 @ 01:09:22
Oude boeken zijn leuk en mensen blijven mensen. Een verhaal van tweehonderd jaar oud kan iemand net zo goed raken, daar hoeft het echt niet recent voor te zijn. Als studente Nederlands kan ik mij natuurlijk niet echt meer verplaatsen in mensen die niet professioneel met lezen bezig zijn en misschien wel beginnen te gillen bij het zien van de Ghysbreght, maar ik weet wel dat ik in ieder geval veel van die boeken met plezier heb gelezen. Sommige ook niet, maar dat is denk ik ook een kwestie van smaak. En sommige boeken ga ik niet eens lezen. Van Focquenbroch? Eh ja…
En die geschiedenislijst? Die vind ik verdomde handig om enkele gaten in mijn kennis te dichten. Dank voor het posten ervan!
Anoniem op 9 april 2005 @ 15:44:39
tss
pebbe op 5 maart 2005 @ 22:27:30
Een inspirerende lijst! Daar ga ik zeker eens wat van lezen. Bedankt voor de tip. Ook bedankt voor dat canon voor de vaderlandse geschiedenis. Een leuke leidraad om me eens wat meer in de geschiedenis te gaan verdiepen.