Tegen beter weten in

Op ‘t lyceum zat ik jaren lang gevangen
als een vreemde vage vogel in de klas,
van elk meisje kreeg ik wilde toekomstdromen,
want na het eindexamen begon het leven pas.
En al liep ik later eenzaam vele blauwtjes,
ergens op een koude kamer in de stad,
ik wist zeker: morgen zou het echt beginnen,
het grootse leven, dat ik voor me had.
Want van vroeger was vandaag altijd het einde,
van iets beters en iets nieuws steeds het begin
en daar bleef ik in geloven,
tegen beter weten in.

Lennaert Nijgh, Tegen beter weten in, 2e couplet.


[x]#753 fan woensdag 1 september 2004 @ 00:00:05


© eamelje.net 2001-2019. Alle rechten voorbehouden