Table Talk
A.A. Gill
[…] een beker bloed, zoals de Masaï bij hun vee aftappen, is werkelijk iets bijzonders. […]
Table Talk
Paper View
A.A. Gill
[…]
This is all indicative of the most pressing problem facing television at the moment: too many presenters and too few formats. Winning formats are incredibly rare, performers aren’t.
[…]
AA Gill is away
A.A. Gill
[…] Zo reisden de twee op expeditie naar Cheshire af, de county in Groot-Brittannië waar veel van de nieuwe rijken wonen. Waarbij Gill, die niet bekend is van televisie, aan iedereen die Clarkson nastaart, verraadt dat deze beroemdheid een homo is. En dit tekent de verhouding tussen die twee wel. […]
Wat vind ik nu een mooi boek? | 11
A.A. Gill
Met paperbacks heb ik toch zelden dat de vormgeving me verbluft. En waarschijnlijk zal deze uitvoering van AA Gill is away er over twintig jaar ook minder strak uitzien; het papier binnenin is wat goedkoop. Maar toch. Het is zo simpel. Geef een boek een matzwart kaft. Zet daar een korte titel op in een bescheiden grootte. Klaar. Een boek dat niet alleen een sieraad is in de boekenkast.
Starcrossed
A.A. Gill
[…] afgezien van de overdreven happy ending — omdat het koor erop wijst dat Amerikanen niet zonder happy endings kunnen — was dit allemaal heel niet onaangenaam om te lezen. Behalve dan dat het verhaal halverwege het boek behoorlijk inkakt. En dat Gill een snob is. En dat dit boek uitpuilt van nogal vervelende sexscènes; waarbij de auteur dan bijvoorbeeld met afgrijzen beschrijft hoe erg het is om met een lelijk iemand naar bed te moeten. […]
The Angry Island
A.A. Gill
[…] Grappen zijn als popmuziek, tekent Gill dan aan. Op een zekere dag valt het je op dat niemand meer iets zingt met jou in gedachten. Maar een mens moet verder, tot er op zekere dag weinig anders meer overblijft dan te lachen om elk bewijs dat de mensheid idioot is geworden. Zoals over grammaticale fouten in overheidsmededelingen. Of om televisiehoofdjes die fouten maken in de uitspraak van moeilijke woorden. […]
Wat vind ik nu een mooi boek? | 14
Roland van der Vorst
Een half jaar terug verwoordde ik hier mijn bewondering voor het oersimpele kaft van AA Gills is Away. Een mat zwart bandje heeft dat, met de titel daarop in relatief kleine witte letters.
Dus zou het boek Hoop, van Ronald van der Vorst me zeker even enthousiast moeten maken?
En toch is dat niet zo. Zelfs al geven de witte letters van de titel licht in het donker; en was dat een primeur; terwijl er duizenden boeken op mijn nachtkastje hebben gelegen.
Dat ik de inhoud sterk vond tegenvallen doet er voor mijn oordeel over het uiterlijk al evenmin toe.
Nee. Dat glimmende zwart glimt gewoon te veel. En die witte letters zijn te groot, en te rond.
Previous Convictions
A.A. Gill
[…] Zo ging de schrijver er opnieuw enige malen met Jeremy Clarkson op uit. En alleen de situaties waar beide heren dan in belanden zijn al grappig — Clarkson met zijn lange lijf op een fiets in Amsterdam, Clarkson die giechelend zeker weet dat stuff roken helemaal niets met een mens doet, Clarkson met zijn bleke middelbare mannenlichaam tussen de gebronsde homo’s op een Grieks naaktstrand — en dan voegt Gill’s taalgebruik daar nog aan toe. […]
Pour Me
A.A. Gill
[…] Mislukte hij wel in de beeldende kunsten omdat hij daarin nooit iets eigens bereikte. Weliswaar leerde hij op de academies ambachtelijke vaardigheden. Alleen doet hij in zijn autobiografie opvallend badinerend over de positieve kant van die kwaliteiten. Want, wie goed tekent, volgt daarmee toch ook getrouw eerdere klassieke voorbeelden. En in de kunsten is dat nu net niet goed. […]
A.A. Gill [1954 — 2016]
Dat […] geeft ook aan dat Gill per alinea gelezen moet blijven worden; of soms zelfs per zin. Dit maakt zijn boeken een opmerkelijke leeservaring. Enerzijds wil ik de hele tijd snel door, omdat duidelijk is dat het op de volgende bladzijde ook weer leuk wordt. Tegelijk moet alles met geduld worden geproefd; omdat er anders zo veel te missen is.
Lines in the Sand
A.A. Gill
[…] Gill lees ik dan ook het liefst om de werkelijkheid in een lachspiegel weerkaatst te zien worden. En Gode zij dank, deze bundel bevatte ook jaloersmakend goed sarcastisch geschreven materiaal. […]
Uncle Dysfunctional
A.A. Gill
[…] Uitgangspunt werd daarmee dat hij zijn adviezen niet per se beleefd en voorkomend zou gaan geven, nee, daarbij kon hij zelfs weleens behoorlijk bits uitvallen. Anders dan toch gebruikelijk is bij zo’n rubriek. […]
